Pazartesi, Temmuz 11, 2005

Comfortably Numb


Selamlar,

Evvelki haftasonu gerçekleşen Live 8 etkinliğinde yirmi küsür yıldan sonra ilk defa bir araya gelen Pink Floyd mini konseri beni son zamanlarda en çok etkileyen müzikal etkinliklerden biri oldu. Mükemmel şarkılardan çok, Roger Waters'in çatlayan, titreyen, cıkmayan sesi ama buna rağmen "bu şarkı benim, bu grup benim" edasıyla bütün bedensel sınırlarını zorlayarak söylediği "Wish you were here", şarkıdan önce "It's actually kind of emotional, standing up here with these three guys after all these years, standing to be counted with rest of you, anyway... We're doing this for anyone who is not here, but particularly of course for Syd...." derken "anyway" kelimesine yüklediği anlam, David Gilmour'un Roger Waters'in neredeyse bütün konser boyunca yüzüne bile bakmaması ve "Comfortably Numb"'ı çalarken Nick Mason ile birlikte kendilerinden geçmeleri etkiledi. Muhtemelen bütün bu komposizyondan çıkardığım sonuş bir kez daha zamanın engellenemez ilerleyişi oldu. Belki de modern zamanların en iyi müziğini yapan grubun elemanlarında biri tamamen kaybolmuşi diğer ikisi kavga etmiş yirmi küsür yıldır konuşmuyorlar ve zaman geçiyor. 2005 yılında bir araya gelip çalıyorsun ve hala inanılmaz, Roger'in dediği gibi "anyway"....

Bu haftanın programı hazırlamaya yukarıda anlattığım konserin etkisiyle başladım ve bunun üzerine de bu mini konserin tamamını programda yayınlamaya karar verdim. Her ne kadar NTV üç kere vermiş olsa bile, daha dinleyememiş bir sürü insan olduğunu tahmin ediyorum. Zaten tekrar tekrar dinlenebilecek şarkılar...

Sevgiler,

Haydar

Hiç yorum yok: